وجه وصفی یا (Participle clauses) برای توصیف اسم، عبارت اسمی، فعل و یا عبارت فعلی به کار می‌روند و می‌توانند نقش قید یا صفت داشته باشند.وجه‌های وصفی به ما کمک می‌کنند تا با استفاده از کلمات کمتر، منظورمان را بیان کنیم.
گرامر Participle clauses
وجه وصفی به ما این امکان را می‌دهد تا با استفاده از کلمات کمتر، منظور خود را برسانیم . وجه‌های وصفی به سه دسته تقسیم می‌شوند:
- حال (present participle) (going, reading, seeing, walking, etc)
- گذشته (past participle) (gone, read, seen, walked, etc)
- کامل (perfect participle) (having gone, having read, having seen, having walked, etc)
۱- وجه وصفی حال (present participle)
با اضافه کردن ing به آخر فعل می توان وجه وصفی حال ساخت. وجه وصفی حال همیشه با ing پایان میابد. این وجه وصفی می تواند به عنوان صفت به کار رود و در مورد اسم ها در جمله توضیح دهد. به مثال های زیر توجه کنید.
The winning athlete gets a trophy.
ورزشکار برنده، جایزه می گیرد.
بیشتر بخوانید: ساختار پیچیده گرامر در اسپیکینگ و رایتینگ
۲- وجه وصفی گذشته (past participle)
برای ساختن وجه وصفی گذشته از فعل های با قاعده، می توان به آخر آن ها ed اضافه کرد. به مثال زیر توجه کنید.
Deceived by his friends, he commited the crime.
در حالی که توسط دوستانش اغفال شده بود، مرتکب جرم شد.
۳- وجه وصفی کامل (perfect participle)
ترکیب having همراه با شکل سوم فعل وجه وصفی کامل را می سازد. مثال:
Having rested for a while, we continued our journey.
بعد از کمی استراحت، سفرمان را ادامه دادیم.
اهمیت Participle clauses در گرامر
اگر چه وجه وصفی در گرامر های پیشرفته یاد داده می شود اما یادگیری آن ضروری است، کاربرد زیاد، ساخت جملات متنوع ، کوتاه کردن جملات در مواقعی که نیاز هست و همچنین نشان دادن سطح بالای گرامر شما از جمله دلایلی میباشد که اهمیت این موضوع را نشان می دهد.
امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با Participle clauses آشنا نماییم.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.